Choroba nie wybiera, czyli 7 specyficznych przypadków, które dopadły znanych i lubianych

#1. Tom Cruise

Miał sześć lat, kiedy zdiagnozowano u niego dysleksję, szkołę średnią kończył niemal jako „funkcjonujący analfabeta” – w dużej mierze dzięki pomocy ze strony siostry. Normalnie czytać nauczył się dopiero w 1986 roku, mając dwadzieścia cztery lata. To wszystko nie przeszkodziło mu zostać jednym z najpopularniejszych aktorów na świecie i zyskać reputację człowieka mogącego wszystko, co sobie wymarzy. Tom Cruise niedawno skończył 61 lat i ma się doskonale.

#2. Mike Birbiglia

To prawda, Mike Birbiglia nie dorównuje popularnością Tomowi Cruise’owi, ale z pewnością zasługuje, by znaleźć się na tej liście. Amerykański komik bowiem lunatykuje… i to w stopniu, który daleko wykracza poza spacer do lodówki o drugiej nad ranem. Którejś nocy Mike wyskoczył z drugiego piętra hotelu – bo śniło mu się, że w budynek uderzy rakieta. Aby uchronić się przed podobnymi atrakcjami, komik śpi co noc w śpiworze i rękawiczkach, ograniczając ryzyko doznania obrażeń.

#3. Dave Bautista

Metr dziewięćdziesiąt trzy wzrostu, ponad sto trzydzieści kilogramów wagi – Dave Bautista to nie ułomek. Zanim został aktorem, Dave był profesjonalnym wrestlerem, regularnie stawiając się w ringu i fundując widzom doskonałe przedstawienie (abstrahując od „realizmu” wrestlingu). Nawet udawane walki wymagają dużej aktywności, w czym… nie pomaga astma, z którą mierzy się Dave. Zdarzało się więc, że chował pod ringiem inhalatory, by w razie problemów z oddychaniem podczas walki móc sobie pomóc.

#4. Danny DeVito

Sam w sobie Danny DeVito na pewno jest dobrym i zabawnym człowiekiem, któremu kariery mógłby pozazdrościć niejeden aktor. Czy jednak DeVito osiągnąłby aż tak wiele, gdyby nie sympatyczny, aczkolwiek dość specyficzny wygląd? Aktor ma zaledwie 147 centymetrów wzrostu, za co odpowiada „choroba Fairbanka”, dysplazja kostno-stawowa. Wywołuje ona nieprawidłowości w tworzeniu i wzroście kości oraz stawów, co może przełożyć się – jak u Danny’ego – na niedobór centymetrów.

#5. Daniel Radcliffe

Miło byłoby, gdyby dało się – ot tak – wyczarować sobie rozwiązanie dowolnego problemu… Niestety ludzka natura bywa w tej kwestii nieubłagana, a skoro sam Harry Potter nie jest w stanie sobie z niektórymi rzeczami poradzić, to co pozostaje nam, zwykłym mugolom… Żarty na bok, bo sprawa jest naprawdę bolesna – Daniel Radcliffe cierpi na klasterowe bóle głowy, które potwornie dają się we znaki, oraz dyspraksję utrudniającą – w gorszych momentach – wykonywanie podstawowych czynności, takich jak choćby zawiązanie butów.

#6. Patrice O’Neal

Czasem lepiej nie słuchać, co komicy mają do powiedzenia… ale już, słowo się rzekło, a więc jedziemy dalej. Patrice O’Neal, nieżyjący już od ponad dziesięciu lat amerykański stand-uper, otwarcie opowiadał o swojej urolagni. Brzmi niewinnie, a w praktyce oznacza ponadstandardowe zamiłowanie do moczu – seksualną fascynację wszystkim, co z nim związane. Czy może wyjść z tego coś dobrego? I owszem – diagnoza. O’Neal postanowił przebadać się po tym, jak jego dziewczyna stwierdziła, że jego mocz… smakuje jak tort urodzinowy. Okazało się, że komik ma cukrzycę (która ostatecznie doprowadziła do udaru i śmierci).

#7. Ernest Hemingway

Warto mieć trochę szczęścia i dobrze się urodzić… choć oczywiście owo dobrze może oznaczać bardzo wiele różnych rzeczy. Czy Ernest Hemingway świetnym pisarzem był? Oczywiście, że tak. A szczęśliwym człowiekiem? To już zupełnie odmienna kwestia – bo szczęśliwi rzadko kiedy popełniają samobójstwo. Hemingway cierpiał na hemochromatozę, nadmierne przyswajanie żelaza, co wpływało negatywnie na jego stan fizyczny i psychiczny, i co ostatecznie doprowadziło go do ostatecznej decyzji. Tyle że – skoro mowa była o urodzeniu – nie był sam. Samobójstwo popełnili też jego ojciec, siostra i brat. Przekazywana genetycznie choroba okazała się szczególnie tragiczna w skutkach.