Pochodzący z Brisbane Morgan Ruig i Evan Shay wyjechali na urlop do Pekinu, ale wycieczkę skrócili, aby wyjechać do Pjongjangu, gdzie podali się za australijską drużynę golfową i wystartowali w dorocznych międzynarodowych mistrzostwach. Grali tak nieumiejętnie, że przydzielony im pomocnik stwierdził, że przynoszą hańbę swoim rodzinom.


Zapytani jak im się to udało odpowiedzieli, że to miał być żart. Dla jaj wysłali maila ze zgłoszeniem i sądzili, że na tym się skończy. Shay przypuszcza, że ze względu na mocno ograniczony dostęp do internetu organizatorzy turnieju nie mieli możliwości zweryfikowania zawodników.


Ku ich ogromnemu zaskoczeniu zostali przyjęci na turniej i postanowili iść za ciosem. Mężczyźni zarejestrowali się jako doświadczeni golfiści (low handicap) i nawet specjalnie zdobyli zielone marynarki z logo drużyny golfowej Australii na piersi.


W międzynarodowym turnieju udział wzięło 85 golfistów z wielu krajów. Dwudniowy turniej odbył się na początku października 2016 roku, na jedynym w kraju polu golfowym położonym 27 km od stolicy. Pobyt na miejscu trwał 5 dni i przez cały ten okres para miała przydzielonego miejscowego opiekuna, bez którego nie mogli się nigdzie ruszyć.


W czasie wolnym od gry w golfa mieli okazję wziąć udział w kilku oficjalnych wycieczkach po mieście i odwiedzić znane punkty turystyczne. W czasie jednego z wyjazdów złożyli kwiaty pod pomnikiem Przywódcy.


Tak naprawdę obaj praktycznie w ogóle nie grają w golfa, mimo to organizatorzy potraktowali ich z respektem. Ich poziom gry zdradzał pewne... braki i turyści z duszą na ramieniu pojawili się na lotnisku w celu odlotu do domu. Sami słyszeli historie o ludziach, którzy nie wracali z Korei.


Kilka dni po pojawieniu się ich historii w prasie otrzymali telefon od agenta turystycznego, który zorganizował wycieczkę. Agent przekazał mężczyznom, że władze Korei Północnej domagają się, aby obaj tam wrócili i publicznie przeprosili w państwowej telewizji za swoje zachowanie i okłamanie władz. Obaj stanowczo odmówili ponownej wizyty.







Źródła: 1, 2.