#1. Pułkownik i głowa państwa libijskiego Mu’ammar al-Kaddafi pozdrawia tłum po raz pierwszy od czasu obalenia monarchii libijskiej, 1969 rok.

Kaddafi krótko studiował historię na uniwersytecie w Bengazi, by po niecałym roku rozpocząć karierę wojskową na Królewskiej Akademii Wojskowej. Siły zbrojne oferowały możliwość awansu społecznego dla niżej usytuowanych Libijczyków, a Kaddafi widział w nich potencjalne narzędzie zmiany politycznej. Z grupą lojalnych przyjaciół z Akademii, których łączyły podobne poglądy polityczne, w 1964 roku założył Ruch Wolnych Oficerów. Mimo iż dużo podróżował po kraju, zbierał dane wywiadowcze i rozwijał połączenia z sympatykami, to służby rządowe zignorowały go i uznały za nikłe zagrożenie.
Akademię ukończył w 1965 roku i w kwietniu 1966 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii w celu dalszego szkolenia.
W ostatnich latach dekady lat 60. XX wieku rząd króla Idrisa był coraz bardziej niepopularny. Scentralizowany system formalnie federalnej Libii pogłębiał tradycyjne podziały regionalne i plemienne, a w całej branży naftowej, głównym źródle libijskich dochodów, panowała powszechna korupcja.
W 1969 roku amerykańska agencja wywiadowcza CIA spodziewała się, że pewna część sił zbrojnych może dokonać w Libii przewrotu. Mimo że CIA wiedziało o Ruchu Wolnych Oficerów, to jego pracownicy błędnie ignorowali grupę i skupili się na monitorowaniu innej rewolucyjnej grupy – Czarnych Butów. W połowie 1969 roku, gdy król Idris wyjechał za granicę, aby spędzić lato w Turcji i Grecji, puczyści skupieni wokół Kaddafiego zainicjowali operację „Jeruzalem”, mającą na celu obalenie reżimu.
1 września buntownicy zajęli lotniska, magazyny policyjne, stacje radiowe i biura rządowe w Trypolisie i Bengazi. Puczyści nie napotkali poważnego oporu i jego przebieg był bezkrwawy.
27-letni Kaddafi powiedział, że „pucz jest rewolucją rozpoczynającą powszechne zmiany charakteru społeczno-gospodarczego i politycznego państwa”. Ogłosił, że rewolucja oznacza „wolność, socjalizm i jedność”, a w najbliższych latach zrealizowane zostaną środki, które doprowadzą do tego celu.

#2. Marilyn Monroe w kolejce po hot doga, Nowy Jork, 1957 rok.

#3. 11-letnia Sonja Henie z Norwegii, 1924 rok.

11-letnia Sonja Henie jako najmłodsza uczestniczka wystąpiła na I Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, które odbyły się we francuskiej miejscowości Chamonix. Zajęła tam ósme miejsce w grupie ośmiu zawodniczek.
Henie wygrała pierwsze z bezprecedensowych dziesięciu kolejnych Mistrzostw Świata w łyżwiarstwie figurowym w 1927 roku w wieku czternastu lat. W następnym roku, w szwajcarskim St. Moritz, 16-latka zdobyła pierwszy ze swoich trzech złotych medali olimpijskich, stając się jedną z najmłodszych mistrzyń olimpijskich w łyżwiarstwie figurowym. Tytuł mistrzyni olimpijskiej obroniła na igrzyskach w 1932 roku (Lake Placid, USA) i 1936 roku (Garmisch-Partenkirchen, Niemcy). W latach 1927-1936 rokrocznie zdobywała też tytuł mistrzyni świata, a także zdobyła sześć kolejnych mistrzostw Europy od 1931 do 1936 roku.
Po zakończeniu kariery sportowej w 1936 roku wystąpiła w kilkunastu produkcjach filmowych.
Zmarła w 1969 roku, w wieku 57 lat, po 9-miesięcznej walce z białaczką.

#4. Harry Houdini i sir Arthur Conan Doyle w 1920 roku.

#5. Protest przeciwko inwazji na Irak w Hyde Parku w Londynie. Według doniesień wzięło w nim udział nawet 2 000 000 osób, co czyni go największym protestem w historii Wielkiej Brytanii, 15 lutego 2003 roku.

#6. Ciężarówka w kształcie dzbanka do kawy została wykorzystana do promocji kawy Gevalia w Szwecji w 1950 roku.

#7. Joseph Goebbels podczas wizyty na IV Festiwalu Filmowym w Wenecji, 1936 rok.

#8. Pierwszy na świecie autobus benzynowy, 1895 rok.

Pierwszy autobus z napędem silnikowym połączył w 1895 roku miasto Siegen z oddalonymi o około 15 kilometrów miejscowościami Netphen i Deuz. Dokładnie 18 marca 1895 roku o godz. 6.26 autobus Carla Benza po raz pierwszy wyruszył w kurs na tej linii.

#9. Papież Jan Paweł I niesiony na tronie papieskim. Został wybrany 26 sierpnia 1978 roku, a zmarł 33 dni później.

Pogrzeb papieża Pawła VI miał miejsce 6 sierpnia 1978 roku. W tym samym miesiącu jeszcze konklawe wybrało na jego następcę kardynała Albino Lucianiego, który jako pierwszy papież przybrał dwa imiona – Jan Paweł. Jego kandydatura była wynikiem niechęci Kolegium Kardynałów wobec kandydatów związanych z „kurialnym establishmentem”, czyli z Kurią Rzymską.
Jan Paweł I zarzekał się, że nigdy jego intencją nie było zostać papieżem. Gdy kardynał Sin obwieścił mu wyniki głosowania, powiedział: „Byłeś prorokiem, ale moje panowanie będzie krótkie”. W prywatnym liście zwierzył się swojemu znajomemu: „Nie wiem, jak to się stało, że przyjąłem wybór. Dzień później już tego żałowałem, ale było za późno”.
Mimo iż panował bardzo krótko, zyskał wielu sympatyków wśród wiernych, którzy nazywali go „Uśmiechniętym Papieżem”. Wygłosił 11 homilii i przemówień, odbył cztery audiencje generalne oraz odprawił pięć nabożeństw na Anioł Pański.
29 września 1978 roku o godzinie 5 rano został znaleziony martwy w swoim łóżku. Przyczyną śmierci papieża był silny zawał serca, choć jego śmierć zrodziła wiele teorii spiskowych.
Jego następca został wybrany 16 października 1978 roku. Był nim Karol Wojtyła.
Rok 1978 był rokiem, w którym na tronie stolicy apostolskiej zasiadało aż trzech papieży. Taka sytuacja poprzednio miała miejsce w 1605 roku...

#10. Pink Floyd (od lewej: Roger Waters, Nick Mason, Syd Barrett and Rick Wright), 1 marca 1967 roku.

#11. Pogrzeb Józefa Stalina – kondukt pogrzebowy obserwowany z balkonu ambasady USA, marzec 1953 roku.

#12. Grecki dyktator Georgios Papadopoulos tańczy sirtaki (tzw. taniec Zorby) z dwoma ewzonami z Gwardii Królewskiej, kwiecień 1968 roku.

Zdjęcie zostało zrobione w pierwszą rocznicę rewolucji kwietniowej 1967 roku, podczas której Papadopoulos przejął władzę w wyniku zamachu stanu. Georgios objął najpierw funkcję premiera, a następnie, 1 czerwca 1973 roku po przekształceniu Grecji w republikę, został prezydentem (był jedynym kandydatem...).
Jego rząd, złożony z apolitycznych fachowców, wprowadził pewne poprawki w gospodarce, prowadząc do wzrostu dochodu narodowego o około 70%. Jednak społeczeństwo nie zaakceptowało utraty szansy na budowę państwa praworządnego oraz ewolucję w kierunku demokracji parlamentarnej. W listopadzie 1973 wybuchły masowe protesty studenckie, które zostały stłumione przez siły wojskowe w brutalny sposób, z użyciem broni maszynowej i pancernej. Szacuje się, że w tych wydarzeniach zginęło około 180 osób.
Po tych tragicznych wydarzeniach Papadopulos został obalony. Po przywróceniu ustroju demokratycznego w 1974 roku członkowie jego reżimu byli sądzeni za zbrodnie popełnione podczas pełnienia władzy. Papadopulos został skazany na karę śmierci, która ostatecznie została zamieniona na dożywotnie więzienie. Zmarł w więzieniu na skutek choroby nowotworowej w wieku 80 lat.

#13. Żongler na Murze Berlińskim, 16 listopada 1989 roku. Czarno-biało-czerwony baner graffiti na ścianie poniżej żonglera przedstawia parę maszerujących młotów, co jest aluzją do filmu Pink Floyd – The Wall. Na banerze widniał napis: „Walka ze ścianą trwa”.

#14. Susanna Hoffs z zespołu The Bangles ze swoją gitarą Rickenbacker, 1991 rok.

#15. Pogrzeb Romana Dmowskiego, 7 stycznia 1939 roku.

W poprzednim odcinku

Źródła: 1, 2