^*)Brytyjczycy produkowali własną wersję licencyjną Apacza - amerykański oryginał to Boeing AH-64D Apache Longbow, a brytyjska wersja produkowana przez AgustaWestland otrzymała w brytyjskich siłach zbrojnych oznaczenie Apache AH1.


Brytyjski Apacz przemierzał niebezpieczne przestworza afgańskiej prowincji Helmand, kiedy strzelec-pilot Phil usłyszał głośne huknięcie, a kabina siedzącego za nim pilota Cliva Richardsona wypełniła się dymem. Choć żaden z pilotów nie zdawał sobie z tego sprawy, przewód komunikacyjny Cliva rozłączył się, więc załoga nie miała ze sobą kontaktu.


Za nagłe zdarzenie "odpowiadał" prowadzący Cliva - wystrzelona przez niego flara (mająca za zadanie mylenie pocisków przeciwlotniczych naprowadzanych na źródło ciepła) przebiła boczną (nieopancerzoną) szybę kabiny i wpadła do środka. Magnezowa flara pali się w temperaturze ok. 3000 st. C, jest dość duża, ciężka i jest wystrzeliwana z pokładu śmigłowca z dość dużą energią.


Po przebiciu pleksy owiewki flara trafiła pilota w głowę, odrzucając ją na przeciwległą stronę kabiny. Richardson powiedział: "Wtedy dowiedziałem się, dlaczego latając zawsze powinieneś mieć opuszczony wizjer hełmu". Następnie płonąca flara upadła na kamizelkę pilota, topiąc ją, następnie wpadła do torby, w której poza mapami, instrukcjami i innymi dokumentami pilot miał 5 magazynków do broni osobistej, łącznie mieszczących 150 sztuk amunicji.




Pożar wypełnił kabinę ciemnym, gryzącym dymem, a lecąc nad opanowanym przez przeciwnika terenem, nie było szans na jakiekolwiek awaryjne lądowanie. Clive wstrzymał oddech i strącił flarę z torby, która upadając na podłogę po drodze spaliła mu spodnie i stopiła buty, ale na szczęście w końcu zgasła.


W swoim wspomnieniu Clive nie wspomina, co się wydarzyło dalej, ale można się domyśleć, że stery maszyny przejął siedzący z przodu strzelec-pilot Phil, który bezpiecznie doprowadził maszynę do bazy.





Źródła: 1, 2