Zatrzymane w kadrze CDXIII - Dwie cegły i Swayze

#1. Gang, który powołał do życia Johnny'ego Bravo, 1997 rok.

Ten krzywo uśmiechający się pan w czerwonym sweterku to 24-letni wówczas Seth MacFarlane - amerykański animator, scenarzysta, producent telewizyjny, reżyser i aktor dubbingowy. Jest twórcą bądź współtwórcą takich seriali telewizyjnych jak Głowa rodziny (Family Guy, od 1999 roku) i Amerykański Tata (American Dad, od 2005). Oprócz tego współtworzył scenariusze do seriali Laboratorium Dextera, Krowa i Kurczak czy właśnie Johnny Bravo. Pracował także dla Hanna-Barbera Productions.
Oprócz bycia animatorem serialu Głowa rodziny, MacFarlane użyczył także głosu prawie wszystkim głównym bohaterom - Peterowi, Brianowi, Stewie'emu i kilku innym pomniejszym.
11 września 2001 roku miał zarezerwowany bilet na samolot, który uderzył w pierwszą wieżę World Trade Center. Nie poleciał w rezultacie pomyłki swego agenta turystycznego, który podał mu nieprawidłową godzinę odlotu (8:15 zamiast 7:45).

#2. Kankan dla Chruszczowa, Hollywood, 1959 rok.

#3. Czikatiło podczas wizji lokalnej, kiedy pokazywał śledczym, gdzie i jak mordował swoje ofiary, 1991 rok.

#4. Podróż ku świetlanej przyszłości: Putin i Bush, 2005 rok.

#5. Jennifer Aniston i kontrabas, 1995 rok. Fotograf: Mark Selige.

#6. Ekipa filmowa pracująca nad produkcją "Łącznik" (Messenger), wrzesień, 2002 rok.

Ekipa filmowa przybyła do Władykaukazu we wrześniu 2002 roku. 20 września kręcono sceny w kobiecej kolonii karnej we Władykaukazie, gdzie zamierzano pokazać powrót głównej bohaterki z wojska. Około godziny 19:00 filmowanie zostało przerwane z powodu złych warunków oświetleniowych.
Jak co roku, nad Kaukazem nadzwyczaj często przechodziły ulewne deszcze, które powodowały dramatyczne w skutkach powodzie. Tego roku końcówka lata przyniosła jednak nie tylko obfite deszcze, ale także bardzo gorące masy powietrza znad krajów Bliskiego Wschodu. Powodowały one intensywne roztapianie się lodowców na kaukaskich szczytach. 20 września, po kolejnym nadzwyczaj upalnym dniu, doszło do zaskakującego i zarazem przerażającego zjawiska.
400-metrowy kawał lodu oderwał się od lodowca Kołka w rejonie Kazbeku i runął w dolinę z prędkością 150 kilometrów na godzinę. Zmiótł z powierzchni ziemi wszystko to, co stanęło mu na drodze na obszarze o długości 15 kilometrów.
Wraz z grubą pokrywą lodową w kierunku ekipy filmowej oraz wioski Karmadon zmierzały odłamki skalne, ziemia i tony błota. W rezultacie zginęło 125 osób, w tym 27 członków ekipy filmowej.
Reżyserem był Siergiej Bodrow Junior, ówczesne bożyszcze rosyjskiej telewizji, znany właściwie w całej Europie z głównej roli w filmach „Brat” i „Brat 2”. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

#7. Jean-Paul Belmondo obchodzi swoje 60. urodziny, Francja, 9 kwietnia 1993 roku.

#8. Czterech przyjaciół, 1924 rok.

Na fotografii powyżej:
Józef Stalin, Aleksiej Rykow - rozstrzelany 15 marca 1938, Grigorij Zinowiew - rozstrzelany 25 sierpnia 1936 i Nikołaj Bucharin - rozstrzelany 15 marca 1938 roku. Cała trójka w pierwszej połowie lat 20. XX wieku gorąco popierała Stalina przeciwko Lwowi Trockiemu. Później ich poglądy polityczne zaczęły się różnić. Wszystkich systematycznie pozbawiano wysokich stanowisk państwowych, by w rezultacie w czasach wielkiej czystki, podczas tak zwanych pokazowych procesów moskiewskich, skazać na śmierć i rozstrzelać jako podejrzanych o działalność szpiegowską i terrorystyczną.

#9. Członkowie zespołu The Beatles podczas wizyty w Indiach wzięli udział w zajęciach z transcendentalnej medytacji w aśramie Maharishi Mahesh Yogi, luty 1968 roku.

#10. Bessie Coleman, pierwsza Afroamerykanka i rdzenna Amerykanka, która zdobyła licencję pilota w 1921 roku. Fotografia pochodzi z okresu 1920-1926.

Jako Afroamerykanka nie miała możliwości kształcenia się na południu USA i dlatego w 1915 roku przeprowadziła się do Chicago. Pracowała tam jako m.in. jako manicurzystka. W Wietrznym Mieście uzyskała wsparcie miejscowych zamożnych Afroamerykanów, którzy postanowili urządzić zbiórkę pieniędzy na jej kształcenie jako pilota. Zebrane pieniądze "Queen Bess" przeznaczyła na naukę języka francuskiego. 20 listopada 1920 roku wyjechała do Francji, ponieważ był to wówczas jedyny kraj, który pozwalał kobietom ubiegać się o licencję pilota.
Do USA wróciła w 1921 po zdaniu wszystkich testów i egzaminów, z licencją pilota w ręku. Z miejsca stała się medialną sensacją jako pierwsza w historii czarnoskóra kobieta pilot. Brała udział w wielu lotach pokazowych, niejednokrotnie wychodząc z prawdziwych, poważnych opresji.
W 1924 roku odmówiła praw do nakręcenia filmu autobiograficznego, ponieważ jej zdaniem scenariusz "powielał stereotypy rasowe", a Bess była zagorzałą orędowniczką równouprawnienia. Jej wielkim marzeniem było utworzenie szkoły lotniczej dla Amerykanów. Niestety, w wieku 34 lat, 30 kwietnia 1926 roku zginęła w wypadku, wypadając z pikującego w dół samolotu.

#11. Widok z mostu Aleksandra III na pawilony międzynarodowe na wystawie światowej EXPO w 1900 roku w Paryżu.

#12. 9-letni Samuel Reshevsky, młody geniusz szachowy, rozgrywa partię szachów z Douglasem Fairbanksem podczas produkcji niemego filmu Trzej muszkieterowie. Rozgrywkę obserwuje Charlie Chaplin, 1921 rok.

#13. Zwycięski hopak Ołeksandra Usyka na igrzyskach olimpijskich w Londynie, 2012.

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012 roku Usyk zdobył złoty medal w wadze ciężkiej, pokonując w finale na punkty 14:11 Clemente Russo, tym samym rewanżując się Włochowi za porażkę sprzed czterech lat w Pekinie.

#14. Fizyk Louis Slotin (w okularach przeciwsłonecznych) z bombą "Gadżet" podczas testu nuklearnego Trinity, lipiec 1945 roku.

Test Trinity był to pierwszy naziemny test broni atomowej przeprowadzony przez Stany Zjednoczone 16 lipca 1945 roku. Detonacja bomby plutonowej miała siłę około 20 kiloton i jest uznawana za początek ery atomu. Test Trinity był momentem kulminacyjnym kilkuletniego programu prac nad bronią jądrową, znanego jako Projekt Manhattan.
Po wojnie Slotin kontynuował prace nad szacunkiem mas krytycznych. Jego badania polegały głównie na doprowadzaniu stopniowo coraz większych mas materiałów rozszczepialnych do poziomów bliskich krytyczności. Innymi słowy: na ile blisko trzeba zbliżyć do siebie dwie półkule plutonu pokryte berylem, żeby doszło do kontrolowanej reakcji. Naukowcy obliczyli, że optymalna jest odległość 3-4 milimetrów, ale żeby potwierdzić tę hipotezę, potrzebne były eksperymenty, a za nie odpowiedzialny był właśnie Slotin. Jego pracę nazywano "szarpaniem tygrysa za ogon".
W feralnym dniu w osłoniętym ołowiem laboratorium znajdowało się osiem osób. Slotin popełnił błąd i zlekceważył niebezpieczeństwo - jako jedyne zabezpieczenie, między dwiema połówkami śmiercionośnego materiału użył jedynie... śrubokręta. Gdy zadrżała mu ręka, połówki zbliżyły się do siebie na zbyt bliską odległość.
Louis odrzucił jedną z półkul gołą ręką i własnym ciałem zakrył promieniotwórczy materiał. Uratował w ten sposób nie tylko życie siedmiu pozostałych naukowców, ale także wszystkich przebywających w bazie w Los Alamos i prawdopodobnie cały program atomowy USA.
Zaraz po opuszczeniu laboratorium zaczął gwałtownie wymiotować. Został bezzwłocznie przewieziony do szpitala, jednakże od samego początku zdawał sobie sprawę z powagi sytuacji i od razu pożegnał się z kolegami. Zmarł w szpitalu 9 dni później.

#15. Drew Barrymore i Vincent Price pieką ciasteczka, 1986 rok.

#16. Angela Merkel odwiedza rybaków podczas kampanii Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU) w 1990 roku.

#17. Amerykańscy żołnierze przygotowują niemieckiego generała Antona Dostlera do egzekucji przez rozstrzelanie, 1 grudnia 1945 roku.

22 marca 1944 roku odbył się nieudany amerykański desant na włoskie wybrzeże. Dwa dni po lądowaniu cała grupa została aresztowana przez oddział włoskich i niemieckich żołnierzy. Gdy jeden z przesłuchiwanych żołnierzy wyjawił prawdziwy cel misji, którym było wysadzenie tunelu kolejowego pomiędzy La Spezia a Genuą, Dostler nakazał egzekucję wszystkich jeńców. Nakaz egzekucji oparty był na rozkazie z 1942 roku wydanym przez Adolfa Hitlera, który nakazał natychmiastową egzekucję bez procesu wszystkich wrogich komandosów i dywersantów wziętych do niewoli w terenie przez Wehrmacht.
25 marca 1944 roku 15 amerykańskich komandosów zostało rozstrzelanych.
Dostler trafił do niewoli amerykańskiej i, gdy los komandosów wyszedł na jaw, został oskarżony o zbrodnie wojenne w procesie z 8 maja 1945 roku. Dostler zasłaniał się "wykonywaniem rozkazów", ale sąd wojskowy odrzucił jego tłumaczenia.
Zgodnie z Konwencją Haską z 1907 roku o wojnie lądowej, legalne było wykonywanie egzekucji szpiegów i sabotażystów przebranych w ubrania cywilne lub mundury wroga, ale nie tych schwytanych w mundurach ich własnej armii. 15 amerykańskich żołnierzy było odpowiednio ubranych w amerykańskie mundury za liniami wroga, a nie w cywilne lub nieprzyjacielskie mundury, więc nie powinni byli być traktowani jako szpiedzy, ale jako jeńcy wojenni.
Dostler został skazany na śmierć przez rozstrzelanie, a wyrok wykonano 1 grudnia 1945 roku o godzinie 8:00.

#18. Indianie Cherokee z Legionu Tomasza (Thomas' Legion) pozują podczas zjazdu Konfederatów w Nowym Orleanie w 1903 roku.

#19. Patrick „Dwie-Cegły” Swayze z obsadą filmu Wyrzutki (The Outsiders), 1983 rok.

#20. Kierownik stadniny w Janowie Podlaskim, podpułkownik Hans Fellgiebel, prezentuje ogiera arabskiego urzędnikom Generalnego Gubernatorstwa, 1940-1944 rok.

Podczas okupacji niemieckiej stadnina janowska w latach 1940-1944 była pod zarządem Wehrmachtu, a konkretnie urodzonego we Wrocławiu podpułkownika Hansa Fellgiebela. Sam był wielkim miłośnikiem koni i potrafił docenił trud ludzi, którzy się nimi opiekowali. Na stanowiskach kierowniczych w stadninie pozostawił Polaków, nie traktował ich jako niewolników, ale jako podwładnych, fachowców w swojej dziedzinie. W tym czasie na terenie stadniny działała komórka AK, o której istnieniu Fellgiebel wiedział, ale nie podjął żadnych działań.
Jego młodszy brat generał Erich Fellgiebel brał udział w spisku, którego wynikiem był nieudany zamach na Adolfa Hitlera. Spotkania spiskowców często odbywały się właśnie w Janowie Podlaskim. Erich stracił życie, a jego brat Hans został aresztowany i do końca wojny przebywał w niemieckich więzieniach. Wypuszczony na wolność został dopiero przez Amerykanów (bądź Francuzów) w listopadzie 1945 roku.
W 1956 roku wrócił do Janowa jako oficjalny gość Ministra Rolnictwa.
Zmarł w 1977 roku.


W poprzednim odcinku